ចំណេះដឹងថ្មីៗទាក់ទងនឹងស្ត្រីគ្រប់រូប

loading...

Sunday, December 25, 2016

ប្រវត្តិបទភ្នំធំទ្រនំស្នេហ៍ចាស់

·   0


បទភ្លេង និងទំនុកច្រៀង៖ លោក គង្គ ប៊ុនឈឿន
សម្រួលតន្រ្តី៖ លោក ម៊ែរ ប៊ុន
ច្រៀងដោយ៖ អ្នកស្រី រស់ សេរីសុទ្ធា
ប្រវត្តិបទ៖ ក្នុងសៀវភៅ «កំណាព្យស្នេហ៍មាស» របស់លោក គង្គ ប៊ុនឈឿន បានបង្ហាញថា នៅក្នុង​សាច់រឿង​ប្រលោមលោក «ទឹកភ្នែកកុលាបបាត់ដំបង» ភូមិភ្នំធំ ជាទីតាំងប្រតិស្ឋាននូវជីវិត​ស្នេហា​រវាង​កម្លោះ ប្រាថ្នា និងនាង កុលាប ក្រមុំជនបទ។
តែអនិច្ចា ពេលដែល​គេជួបគ្នា ស្រឡាញ់គ្នា កម្លោះប្រាថ្នា មិន​អាច​មើលស្គាល់នាងឡើយ ព្រោះ​គេពិការភ្នែកដោយ​ត្រូវកំទេច និង​ផ្សែង​គ្រាប់​បែកខ្ទាតត្រូវ គឺបាន​ត្រឹម​តែ​វេញ​ចង​ចំណង​ស្នេហាភក្តី ដោយពាក្យ​សម្តី និង​បេះដូងដ៏​សែនពុះកញ្ជ្រោល​ប៉ុណ្នោះ។
ក្រោយមក​កម្លោះនេះ បាន​បែកពីនាង​ត្រឡប់ទៅភ្នំពេញ​ដើម្បីព្យាបាល​របួស។ មុនឡើង​អេលីកូ ប្រាថ្នាបាន​ឲ្យខ្សែកមួយខ្សែ​ដល់នាង​កុលាប ដោយ​សន្យានៅចំពោះមុខ​ឪពុកនាង​កុលាបទៀតថា កាលណា​គេព្យាបាល​ភ្នែកជា និងវិល​មក​រកនាង​វិញ។
បន្ទាប់ពីបាត់​ដំណឹង​យូរ ដោយនាង​កុលាប​មិនអាច​ទ្រាំនៅជនបទទៀត ព្រោះពួកឧទ្ទាម​ចេះតែធ្វើបាបគ្រួសារនាង រហូត​សម្លាប់ឪពុក​នាង​ដោយទារុណកម្មទៀត នាង​ក៏សម្រេចចិត្ត​មក​កាន់​ ភ្នំពេញ ដើម្បីសុំជ្រកកោន​ជាមួយ​ម្តាយធំតាម​បណ្តាំខ្មោចឪពុក។
បងជីដូនមួយរបស់នាង ឈ្មោះមាលតី ដែលជាគូដណ្តឹងរបស់ប្រាថ្នា។ មុនដំបូងនាងកុលាបមិនដឹងឡើយ។ ថ្ងៃមួយពេលនាងតីរវល់ ក៏ប្រើកុលាប​ឲ្យ​យក​ផ្លែឈើ​ទៅឲ្យគូដណ្តឹង​នាងដែលកំពុងសម្រាក​ព្យាបាល។
ក្រោយមក​នាង​កុលាប​ផ្តើមមាន​វិបត្តិផ្លូវចិត្តយ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរ។ ដោយគោរព​តាម​សម្តីដែលស្បថស្បែរជាមួយបងស្រីថា «នាងស្មោះនឹងបងស្រី ដោយមិនជ្រៀតជ្រែករឿងស្នេហាជាមួយបងស្រីឡើយ» ទើបនៅថ្ងៃដែល​ប្រាថ្នាត្រូវបើកភ្នែកជា​ដូចដើម កុលាប​ក៏ភៀសខ្លួនទៅបាត់ដំបងវិញ បន្សល់ទុកខ្សែកដែលប្រាថ្នាឲ្យ កន្សែងចងភ្នែកដែលប្រាថ្នានៅឈឺ និងកាស្សែតថតសម្លេងមួយ។
ទំនុកច្រៀង
នឹកភូមិភ្នំធំ ទ្រនំក្អែកខ្មៅ ក្អែកខ្មៅ.. ទ្រូងមានដំបៅ ដិតស្នាមក្រឡៅ ដៅជាប់ព្រួញស្នេហ៍.. ទីទុយយំថ្នូរ លលកខ្មោចជួយដង្ហែ.. ក្រោមពន្លឺខែ បញ្ជាក់ថាបងស្នេហ៍តែអូនមួយ។
ឧទ្ធម្ភាកចក្រ បងខ្វាក់លាអូន លាអូន.. ឪពុកនិងកូន ឈរលើកដៃជូន ទាំងទ្រូងក្តៅព្រួយ បងទុកខ្សែក ឲ្យអូនពាក់មួយ គ្រាន់ជាជំនួយ ជួយលួងលោមព្រួយ នៃដួងចិត្តអូន។
ស្រាប់តែ ពេលនេះវាំងននជីវិត សាហាវងងឹត គ្របជិតលើក្បូន.. ប្រាថ្នា កុលាប ព្រាត់គ្នាសោះសូន្យ ព្រាត់ឆ្ងាយដូចក្បូន រសាត់ផាត់ជូនក្នុងស្ទឹងទឹកភ្នែក។
ឱបងប្រាថ្នា អូនឈឺផ្សាណាស់ ផ្សាណាស់.. ជាតិនេះកម្មក្រាស់ វេនកម្មប្តូរផ្លាស់ដីប្រែជាមេឃ ..អូនជានារី បុណ្យសក្តិទាបពេក ទោះបីខំស្រែក រហែកលោកីយ៍ក៏ឥតបានការ។
បងប្រាថ្នា យើងបែកគ្នាត្រឹមនេះចុះ!

Subscribe to this Blog via Email :